Na podstawie pracy Renaty Dudlej-Stawna oraz uczniów z Zespółu Szkół w Łozinie. Autorka polecanego doświadczenia - gry uczestniczyła w kursie "Eksperymentowanie i wzajemne nauczanie" w ramach projektu Akademia uczniowska.
 
Opracowanie ekspert CEO Agnieszka Chołuj
 
Opis gry

Dotychczas znaczna część gier i zabaw realizowanych w ramach SKN opierała się na znanych już naszym uczniom prostych zasadach. Zdarzały się również propozycje zajęć warte szczególnej uwagi – wciągające młodzież w proces przygotowania ich, oraz w późniejszą realizację. Jeżeli scenariusz gry jest interesujący to, zdaniem nauczycieli, umiejętne połączenie jej nawet ze skomplikowaną wiedzą
z zakresu biologii, wspomaga skutecznie naukę. Poniżej prezentujemy kilka przykładów gier i zabaw wykorzystywanych we wzajemnym nauczaniu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ryc. 1 Tkanka chrzęstna – autorzy, uczniowie z gimnazjum w Łobodnie

Przykład 2.

Analizując sprawozdania nauczycieli uczestniczących w kursie Eksperymentowanie i wzajemne nauczanie można znaleźć wiele ciekawych przykładów, które odzwierciedlają zainteresowania uczniów, wskazują na ich talenty.

Przykład 1. – Zajęcia terenowe

Grupa uczniów z gimnazjum w Mysłakowicach pracująca pod opieką Izabeli Kampczyk postanowiła opracować kartę pracy, z którą uczniowie pracowali w terenie.

Karta pracy                   03.06.2011

Wiele celów takiemu eksperymentowi przyświeca; wspomnę o kilku istotnych z punktu widzenia poruszonego tematu. Chcemy traktować gry jako wyjątkowo atrakcyjne dla ucznia narzędzie dydaktyczne. Ideałem jest nauka podczas zabawy, gdy uczeń niemal nie spostrzega, głównego celu, jakim jest przyswojenie określonych wiadomości, a jeszcze częściej, równoczesne kształcenie i ćwiczenie pewnych umiejętności oraz kreowanie postaw np. aktywnego dążenia do założonego celu, rozwijania i świadomego zaspokajania ciekawości poznawczej.

 

Wzajemne nauczanie nie jest wyłącznie domeną kursu eksperymentowanie. Poprzez różne formy działań ujęte w karcie projektu, oraz opisie publicznej prezentacji, można odnieść wrażenie, że więcej jest tuwzajemnego nauczania niż innych form obecnych w kursach AU.

 

Pomysły najczęściej pochodziły z obserwacji programów telewizyjnych, oczywiście byli prowadzący, uczestnicy i widzowie. Niestety, ale w takich formach nie uczestniczyli wszyscy uczniowie, co jest związane z czasem trwania teleturnieju.

Przykład 1.

Teleturniej, jaki opracowali uczniowie pracujący pod opieką Beaty Mądry z gimnazjum
w Trzemesznie.

Zasady teleturnieju: „To i owo o kręgowcach”

Zasady gry są podobne do popularnego teleturnieju: ”Familiada”

1. Uczniowie dzielą się na dwie grupy (np. odliczają do 2).

Najczęstszym błędem jest nie trafne formułowanie pytań, co powoduje, że uczniowie nie są w stanie wpisać poprawnego wyrazu. Dobrym rozwiązaniem tej sytuacji, jest wcześniejsze testowanie krzyżówki na grupie uczniów nieuczestniczących w SKN-ie, lub poproszeniu nauczyciela o sprawdzenie pytań krzyżówki. Pomysłem na krzyżówkę jest przygotowanie jej w formie rysunkowej, gdzie zamiast wymyślać pytania można zastępować je rysunkami, np. tkanek lub grup kręgowców.

Przykład 1 – Krzyżówki: Poniżej prezentujemy przykłady krzyżówek, jakie opracowali uczniowie.

Zdjęcie: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ropucha

SĄD NAD ROPUCHĄ

(oprac. na podstawie inscenizacji B. Gawlicz z SP Ślubów)

Narrator

Wszystkie sporne sprawy rozpatrywane są w sądzie. Na dzisiejszej rozprawie musimy rozwiązać problem: „Chronić czy tępić ropuchę?”. Głos zabiorą: prokurator, obrońca, świadkowie oraz sama ropucha.

Przewodniczący sądu

Takich filmów można znaleźć całkiem sporo na serwisach typu youtube.pl vimeo.com Dobrym pomysłem na pracę z filmem, może być udostępnienie uczniowi płyt DVD lub kaset video z doświadczeniami, płyty takie dosyć często wydawnictwa załączają, jako obudowę dydaktyczną. Poniżej prezentowane są przykłady filmów znalezionych w Internecie:

Biologia

Strony