Jeżeli scenariusz gry jest interesujący to zdaniem nauczycieli umiejętne połączenie jej nawet ze skomplikowaną wiedzą z zakresu chemii, wspomaga naukę. Prezentujemy kilka przykładów gier i zabaw wykorzystywanych we wzajemnym nauczaniu.

 

Dotychczas znaczna część gier i zabaw realizowanych w ramach Szkolnych Kół Naukowych opierała się na znanych już naszym uczniom prostych zasadach. Zdarzały się również propozycje zajęć warte szczególnej uwagi – wciągające młodzież w proces przygotowania ich oraz w późniejszą realizację.

Opis formy nauczania wzajemnego wybranej przez uczniów:

„Grupa 3 od razu  chciała przeprowadzić grę, jako formę wzajemnego nauczania. Same wymyśliły i opracowały Chemiopoly. Grę przeprowadziły na lekcji chemii. Dziewczyny bardzo dużo włożyły pracy w przygotowanie wzajemnego nauczania, przygotowały planszę do gry, pytania, szanse.”

Instrukcja:

Opis formy nauczania wzajemnego wybranej przez uczniów:

 

Takich filmów można znaleźć całkiem sporo na serwisach typu youtube.pl vimeo.com Dobrym pomysłem na pracę z filmem, może być udostępnienie uczniowi płyt DVD lub kaset video z doświadczeniami, płyty takie dosyć często wydawnictwa załączają, jako obudowę dydaktyczną. Poniżej prezentowane są przykłady filmów znalezionych w Internecie:

Z chemii

Autor/Autorka: Beata Franczuk

Szkoła: Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II Miejscowość: Sochaczew

Ekspert CEO: Michał Szczepanik (eksperta wyróżniono kolorem)

Metody i techniki pracy: dobra praktyka

 

Temat:

Zakres tematyczny:

Woda – właściwości i rola w przyrodzie.

Woda jako rozpuszczalnik.

Zanieczyszczenia wód

Opis formy nauczania wzajemnego wybranej przez uczniów:

„Uczniowie po krótkiej dyskusji jednogłośnie zdecydowali, że wzajemne nauczanie, które poprowadzą będzie miało formę gry. Uznali, że będzie to forma najbardziej atrakcyjna dla pozostałych uczniów i dlatego przyczyni się do poszerzenia i utrwalenia wiadomości.”

Opis formy nauczania wzajemnego wybranej przez uczniów:

„Uczniowie zdecydowali, że będą uczyć pozostałych przez zabawę i rywalizację. Uczniowie podzieleni zostali na dwie grupy, w których wcześniej razem pracowali. We wzajemnym nauczaniu uczniowie wykorzystali przygotowane przez siebie dwie gry. Jedna to gra w statki z opracowanymi przez uczniów pytaniami i zasadami gry. Drugą było domino złożone z kostek, na których uczniowie wypisali jony. Z jonów można było ułożyć wzory kwasów zasad i soli..”

 Po lekturze licznych sprawozdań nauczycieli pod których kierunkiem uczniowie przygotowywali wzajemne nauczanie, chcę zwrócić uwagę na jedną z istotnych kwestii związanych z tym zadaniem, która często umyka uczniom, a może i nauczycielom. Uczniowie planują proces nauczania. Starają się, by ich propozycja była atrakcyjna i spodobała się rówieśnikom, a także opiekunom SKN-ów. W tym dziele osiągają sukcesy; potrafią zadowolić, a nawet zachwycić klienta.

 

Autor/Autorka: Bożena Maczel

Szkoła: Zespół Szkół w Ludomach, Miejscowość: Ludomy

Ekspert CEO: Michał Szczepanik (eksperta wyróżniono kolorem)

Metody i techniki pracy: dobra praktyka

 

Temat:

Chemiopolis – planszowa gra dydaktyczna

Wiele celów takiemu eksperymentowi przyświeca; wspomnę o kilku istotnych z punktu widzenia poruszonego tematu. Chcemy traktować gry jako wyjątkowo atrakcyjne dla ucznia narzędzie dydaktyczne. Ideałem jest nauka podczas zabawy, gdy uczeń niemal nie spostrzega, głównego celu, jakim jest przyswojenie określonych wiadomości, a jeszcze częściej, równoczesne kształcenie i ćwiczenie pewnych umiejętności oraz kreowanie postaw np. aktywnego dążenia do założonego celu, rozwijania i świadomego zaspokajania ciekawości poznawczej.