Opis formy nauczania wzajemnego wybranej przez uczniów:

„Uczniowie zadali sobie jak się okazało dość trudne zadanie. Ponieważ w życiu codziennym i też „szkolnym” często narzeka się na kwasy, bo żrące i niebezpieczne, grupa III postanowiła "postawić je przed sądem". Uczniowie zbierali najpierw informacje o kwasach (ich właściwościach i zastosowaniu), ale same suche informacje okazały się nudne a ponieważ jedna z osób w grupie III ma talent reżyserski postanowili spróbować napisać scenariusz. Moja pomoc polegała na tym, że jak tylko chcieli to czytałam to, co napisali i mówiłam fajne albo tu bym zrobiła tak (chodziło czasami nawet o przestawienie wyrazów). Odbyło się mini przedstawienie dla grup I i II, ale w planach było dla wszystkich klas drugich. Dlatego wspólnie planujemy na przyszły rok szkolny duże przedstawienie, ponieważ wymaga to sporo pracy i angażowania innych osób mających zdolności aktorskie i nie tylko.”

 

 

 

 

Dodatkowe uwagi:

Nie zostały podane.

Źródło pomysłu: Uczniowie nie wskazali odrębnego źródła pomysłu (inspiracji).

Co się udało i co nie udało we wzajemnym nauczaniu prowadzonym przez uczniów?

Opinia uczniów tworzących grę: „udało się zaciekawić grupę I i II pomysłem napisania scenariusza do przedstawienia chemicznego (słuchali go z wielkim zainteresowaniem i uśmiechem na twarzy),  przygotować materiały (odszukać najistotniejszych informacji o zastosowaniu i występowaniu w życiu codziennym kwasów, zasad i soli),  po burzliwych i dość długich  obradach skończyć pisać scenariusz. Nie udało się: przedstawić przedstawienia na forum klas drugich (zamierzamy to zrobić w przyszłym roku szkolnym, chcemy wybrać i zaprosić do tego zadania odpowiednie osoby, jako aktorów, przygotować scenografie itp.)”.