Program realizowany przez:
Schemat projektu
Uczniowie swoje wnioski zapisali/utrwalili za pomocą rysunków, schematów czy prezentacji multimedialnych. Zdecydowana większość tych prac była wykonywana przez nich samodzielnie (bez wykorzystania przepisu/schematu Ctrl + C i Ctrl + V). Tak trzymać, a w przyszłości nie będzie problemów nie tylko z prawem autorskim, ale równie z interpretacją schematów wykonywanych przez innych (również podczas egzaminów). Oto przykład schematu, i zabawny i konkretny i własny
Uczniowie p. Jarosława Franczuk
Zgodnie z programem kursu uczniowie wykonywali schematy ilustrującego zasady prowadzenia prac projektowych, by uzmysłowić sobie trudności, na jakie mogą napotkać. Dotychczas część z nich mylnie interpretuje metodę projektu, jako coś, co się robi podczas wolnej lekcji, co trwa 30-45 minut i polega na rysowaniu bądź skopiowaniu. Coś, co nie wymaga refleksji, optymalizacji działań, planowania, prezentacji, a tym bardziej publikacji oraz racjonalnego wykorzystania czasu.
Schemat prezentujący zasady prac projektowych (uczniowie p. Anny Guja).
Cześć uczniowskich schematów zawierało ciekawe spostrzeżenia np.:
Po co to robimy?:
Aby: zdobyć wiadomości, wyjaśnić, potwierdzić nasze przypuszczenia, poszerzyć temat, zmienić zdanie, coś odkryć.
Aby: rozwinąć w sobie pewne pasje, zainteresowania.
Aby: uczyć siebie i innych, doskonalić się.
Aby: nauczyć się działać zespołowo; nie ma ludzi niepotrzebnych.
Jak możemy dojść do celu?
- Przeprowadzać badania.
- Dyskutować - podając za i przeciw.
- Zdobywać informacje.
- Korzystać z doświadczeń innych.
- Być uczonym przez innych.
- Pytać, gdy nie wiemy.
- Potwierdzać lub negować swoje przypuszczenia.
Oceńmy swoją pracę:
Wymieniamy się poglądami – udzielamy sobie informacji zwrotnej
- Co można byłoby ulepszyć?
- Co nam nie wyszło?
- Czy jesteśmy lepsi, umiemy więcej?
- Co nam się udało?
(Uczniowie p. Ewy Jaszczuk)
Grafika wykonywana przez uczniów zawierała czasami nie tyle refleksje, czy uwagi na temat metody, lecz już planowany zakres własnego projektu:
Uczniowie p. Doroty Pera.
Opracowanie Marek Piotrowski