Temat: Siły w przyrodzie – Gra typu „Memory” i słownik obrazkowy.

autorka pomysłu: Ewa Ślusarczyk

Gimnazjum w Witoszowie Dolnym

Miejscowość: Świdnica

 

Podstawowe pojęcia.

Zasady dynamiki I, II, III

 

Rodzaje sił występujących w przyrodzie.

 

Opracowanie eksperta CEO: dr Marek Piotrowski

 

Rekomendacja, czyli dlaczego warto polecić to doświadczanie.

 

Bardzo dobra gra tworzona przez cały semestr/rok, by móc w zabawie wykonać powtórzenie materiału.

 

Źródło (jeżeli nauczyciel wskazał skąd zaczerpnięto pomysł):

 

Tworząc rysunki do gry młodzież może korzystać z wolnych podręczników i innych źródeł rozpowszechnianych na zasadzie wolnych licencji[1]

 

Oczywiście lepiej, by uczniowie sami wykonywali rysunki i schematy - wtedy będą mogli zauważyć więcej szczegółów i relacji (według zasady "Własne znaczy lepsze").

[1] Podstawowe informacje o prawie autorskim Wolne podręczniki  (25-10-2012)


 

 

Planowane korzyści płynące z gry:

 

Uczniowie w sposób naturalny zastąpią stwierdzenie „wiem, bo znam sformułowania z podręcznika określające wielkości fizyczne i zasady” na „wiem i umiem, bo mogę wytłumaczyć koledze i koleżance znaczenie wielkości fizycznych oraz zasad za pomocą konkretnych działań: doświadczeń i eksperymentów oraz obliczeń”.

Gra tworzona jest systematycznie przez semestr, co pozwala na powiązanie lekcji z fizyki, odseparowanych często w kalendarzu uczniowskim dłuższymi przerwami.

 

Instrukcja do gry:

 

Do gry potrzebne są dwa rodzaje kart, które różnią się stroną zewnętrzną i wewnętrzną. Jedne karty mają stronę zewnętrzną oznaczoną literą L (utworzone są ze stron lewych rysunków słownika),

drugie karty mają stronę zewnętrzną oznaczoną literą P (utworzone są ze stron prawych rysunków słownika).

Na początku gry wszystkie karty kładziemy stroną zewnętrzną do góry. Gracz ma za zadanie odwrócenie dwóch kart (różniących się stroną zewnętrzną). Jeśli pasują - zabiera je, jeśli nie - odwraca ponownie stroną zewnętrzną do góry*. Wygrywa ta osoba, która zebrała najwięcej par kart. 

*) Warto grać w tę grę również w wersji prostszej, tzn. karty odkryte i nie sparowane pozostają na widoku - nie są odwracane stroną zewnętrzną do góry (chodzi nam o zapamiętywanie obrazów umieszczonych na kartach, a nie miejsc, gdzie się te karty znajdują)

 

Opis strategii

Strategia ta sama jak w grach typu memo.

 

Opis możliwych modyfikacji

 

Grę można rozwijać o kolejne zakresy tematyczne.

Można też umieszczać pojęcia jeszcze nieznane (w innym kolorze). Osoba, którą taką kartę odwróci oczywiście nie może jej sparować.

 

Informacje dla nauczycieli, którzy chcą powtórzyć grę

 

Grę warto przygotowywać dwuetapowo:

1. Etap . Tworzenie słownika obrazkowego zawierającego ilustrujące składające się z:

na lewej połowie kartki - nazwy i symbole poszczególnych wielkości fizycznych lub nazwy zasad,

na prawej połowie kartki - rysunki/schematy wyjaśniające opisy eksperymentów ilustrujących dane wielkości/zasady oraz formuły umożliwiające wyznaczenie wartości lub/i relacji z innymi wielkościami. Rysunki do słownika tworzone są na formacie A4 i umieszczane w klasie.

2. Etap. Karty do gry tworzone są przez zmniejszenie rysunków ze słownika i podzielnie ich na lewą i prawą część.

 

Podstawa programowa:

 

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

1. Ruch prostoliniowy i siły. Uczeń:

3) podaje przykłady sił i rozpoznaje je w różnych sytuacjach praktycznych;

4) opisuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Newtona;

10) opisuje wzajemne oddziaływanie ciał, posługując się trzecią zasadą dynamiki Newtona;

12) opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała.

8. Wymagania przekrojowe. Uczeń:

1) opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny;